Σχολικός εκφοβισμός

Σχολικός εκφοβισμός:

 

Ο σχολικός εκφοβισμός ή αλλιώς bullying μας απασχολεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Οι τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης δέχονται όλο και περισσότερες κλήσεις σε σχέση με το φαινόμενο αυτό. Γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές καλούν ζητώντας συμβουλές για το πώς να διαχειριστούν τέτοιες περιπτώσεις.

Για να αντιμετωπιστεί μια τέτοια περίπτωση, πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε ότι υπάρχει. Όλοι πιστεύουμε ότι αν κάποιο παιδί του περιβάλλοντός μας είναι θύμα εκφοβισμού, σίγουρα θα το βλέπαμε αμέσως. Όμως δεν είναι πάντα έτσι. Πολλές φορές ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς δεν το αντιλαμβάνονται. Το παιδί “θύμα” μπορεί να ντρέπεται για αυτό που του συμβαίνει ή να φοβάται με την απειλή του “θύτη” ή ακόμα να μην θέλει να χαρακτηριστεί ως “καρφί” από τους υπόλοιπους. Υπάρχουν και περιπτώσεις που το παιδί δεν το λέει στους γονείς, γιατί δεν θέλει να τους στεναχωρήσει ή γιατί φοβάται ότι θα δημιουργήσουν θέμα στο σχολείο και αυτό θα τραβήξει την προσοχή πάνω του.

Πως όμως μπορώ να καταλάβω ότι ένα παιδί είναι θύμα εκφοβισμού, αφου σε αυτήν την ηλικία είναι συνηθισμένο να τσακώνονται τα παιδιά μεταξύ τους; Αυτό που διαφοροποιεί τον εκφοβισμό από έναν απλό τσακωμό είναι καταρχήν ότι στον απλό τσακωμό τα παιδιά μια δυο μέρες μετά θα είναι και πάλι φίλοι και θα κάνουν παρέα όπως πριν. Χαρακτηριστικό του εκφοβισμού είναι η επανάληψη και η διάρκεια στον χρόνο.

Ο εκφοβισμός είναι μόνο σωματικός;

Ο εκφοβισμός δεν εκφράζεται απαραίτητα με σωματική βία. Σε πολλές περιπτώσεις η βία στην οποία υπόκειται το παιδί είναι ψυχολογική. Μπορεί να το κοροϊδεύουν για κάποια αδυναμία του, για κάποιο χαρακτηριστικό του ή για κάτι που έκανε. Και πάλι ένα απλό σχόλιο δεν αποτελεί εκφοβισμό. Πολλές φορές τα παιδιά, με την αθωότητα και την ειλικρήνιά τους, μπορεί να σχολιάσουν κάποιον, χωρίς να κατανοούν ότι τον πειράζει. Όταν όμως, αφού δουν ότι το άλλο παιδί ενοχλείται, συνεχίζουν,ή αν το κάνουν σκοπίμως για να φανούν “μάγκες” μπροστά στους άλλους ή αν το κάνουν με κοροϊδευτικό ύφος, τότε αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι εκφοβισμός.

Τι μπορώ να κάνω όταν αντιλαμβάνομαι ότι το παιδί μου είναι θύμα εκφοβισμού;

Καταρχήν , πριν ακόμα γίνει αυτό θα πρέπει να έχετε πει στο παιδί σας ότι οτιδήποτε και να του συμβεί το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να το μοιραστεί με έναν ενήλικα. Σε περίπτωση που καταλάβετε ότι το παιδί σας έχει ήδη πέσει θύμα εκφοβισμού, το πιο σωστό βήμα είναι να μιλήσετε στον δάσκαλο ή/και στον διευθυντή του σχολείου και μαζί να αποφασίσετε πως θα το αντιμετωπίσετε. Μην μπείτε στη διαδικασία να μιλήσετε στους γονείς του θύτη, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό δεν θα οδηγήσει πουθενά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να οδηγήσετε το παιδί σας στο να απάντήσει με βία, γιατί πιθανότατα τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.

Τέλος, για οτιδήποτε σας απασχολεί σε σχέση με τα παιδιά, μπορείτε να επικοινωνείτε με τις εξής τηλεφωνικές γραμμές:

Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116111

Εθνική τηλεφωνική γραμμή για τα παιδιά 1056

 

Πηγή: Χαμόγελο του Παιδιού