Τουρκικά

Ιστορικά στοχεία

Η τουρκική γλώσσα, εξελίχθηκε σε 7 περιόδους, δηλαδή: αλταϊκή περίοδος, αρχαιότερη περίοδος, πρώτη περίοδος, παλαιά περίοδος. μέση περίοδος, νέα περίοδος και σύγχρονη περίοδος της τουρκικής. Δεν υπάρχουν γραπτά στοιχεία για τις πρώτες 3 περιόδους, Τα παλαιότερα σωζόμενα μνημεία τουρκικής γραφής, ανήκουν στην παλαιά περίοδο, που εκτείνεται από τον 6ο ως το 10ο αιώνα μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλους, φτάνει ως το 12ο και 13ο αιώνα. Η ουιγουρική γραφή, χρησιμοποιήθηκε από τους τούρκους και μετά τον εξισλαμισμό τους, μέχρι τον 12ον αιώνα. Στην μέση περίοδο της τουρκικής, λόγω της επίδρασης του ισλάμ, εμφανίζονται νέες τουρκικές διάλεκτοι. Πολύ σημαντικοί, θεωρούνται ο 12ος και 13ος αιώνας, λόγω της υιοθέτησης του αραβικού αλφαβήτου και των αλλαγών, μορφολογικών και φωνητικών, που παρουσιάστηκαν στη γλώσσα. Η εμφάνιση της τουρκικής φιλολογίας, συμπίπτει με την ίδρυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας τον 14ο αιώνα. Κατά τη νέα περίοδο της τουρκικής, εμφανίζονται δύο μορφές: Η οθωμανική, μείγμα αραβικής, περσικής και τουρκικής, που θεωρείται γλώσσα των μορφωμένων και η τουρκική, που προέρχονταν από την παράδοση, τον πολιτισμό και ήταν η γλώσσα του λαού, κυρίως της επαρχίας. Κατά την περίοδο του 19ου αιώνα, εμφανίστηκε στροφή κάποιων διανοουμένων προς τη Δύση. Υπήρξαν δύο τάσεις.

Η μία, εκπροσωπούνταν από το περιβάλλον του σουλτάνου και γενικότερα το παλάτι και μιλούσε για χρήση της λογίας γλώσσας στη λογοτεχνία, ενώ η άλλη,εκφραζόταν, από τους οπαδούς μιας νέας ιδεολογίας, αυτής του τουρκισμού και υπερασπιζόταν τη δημοτική γλώσσα. Παράλληλα, οι υπερασπιστές της δεύτερης τάσης, υποστήριζαν την αφαίρεση των αραβο-περσικών λέξεων και την κατάργηση της λογίας οθωμανικής γλώσσας. Στην σύγχρονη περίοδο της τουρκικής, υπήρξαν σημαντικές και ριζικές αλλαγές. Η χρήση του αραβικού αλφαβήτου, αποτελούσε ανασταλτικό παράγοντα στη εξάλειψη του αναλφαβητισμού στην Τουρκία και το θέμα της χρήσης του, αναδείχθηκε σε οξύ κοινωνικό ζήτημα. Ο Κεμάλ Ατατούρκ, πήρε πρωτοβουλίες για τη εξεύρεση λύσεων και καταργώντας το αραβικό, καθιέρωσε το λατινικό αλφάβητο. Το αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων στη γλώσσα, υπήρξε πολύ σπουδαίο, αφού μείωσε του ποσοστό των αναλφαβήτων και έφερε αλματώδη αύξηση των μορφωμένων, σε ποσοστό 60% του πληθυσμού στο τέλος του αιώνα, από το 6,5%, που ήταν το 1929.

Γεωγραφική κατανομη

Ο αριθμός των φυσικών ομιλητών της τουρκικής γλώσσας, είναι αβέβαιος, λόγω της έλλειψης επαρκών στοιχείων, για τις μειονοτικές γλώσσες στην Τουρκία. Ο αριθμός των 60 εκατομμυρίων ομιλητών, καταδεικνύει ότι η τουρκική, είναι μητρική γλώσσα ποσοστού 80% του τουρκικού πληθυσμού, με την Κουρδική να είναι το υπόλοιπο. Ωστόσο, η πλειονότητα των γλωσσικών μειονοτήτων της Τουρκίας, είναι δίγλωσση, μιλώντας την τουρκική, ως δεύτερη γλώσσα. Η τουρκική, μιλιέται κι από μειονότητες σε άλλες 35 χώρες. Ειδικότερα, η τουρκική μιλιέται σε χώρες, που προγενέστερα, ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Σερβία η ΠΓΔΜ, η Συρία, η Ελλάδα και το Ισραήλ. Πλέον από 2 εκατομμύρια τουρκόφωνοι, ζουν στη Γερμανία, ενώ υπάρχουν τουρκόφωνες κοινότητες στην Αυστρία, το Βέλγιο, την Γαλλία, τις Κάτω Χώρες, την Ελβετία και την Αγγλία.

Χαρακτηριστικά

Η τουρκική γλώσσα, ανήκει στην τουρκική ομάδα των αλταϊκών γλώσσων, κι είναι μέλος της τουρκικής οικογένειας γλωσσών, που περιλαμβάνει την γκαγκαουζική και την χορασανική. Αυτή, χαρακτηρίζεται από αρμονία φωνηέντων, είναι συγκολλητική και δεν έχει γραμματικό γένος. Η πρότυπη εκδοχή της τουρκικής γλώσσας, είναι στην πραγματικότητα η οθωμανική γλώσσα, όπως γράφεται στο λατινικό αλφάβητο, μαζί με πλήθος νεολογισμών. Το αλφάβητο της τουρκικής γλώσσας, είναι λατινικό, που υιοθετήθηκε το 1928 και αποτελείται από 29 γράμματα. Τα φωνήεντα του τουρκικού αλφαβήτου, είναι 8 και χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Με βάση αυτόν τον χωρισμό, υπάρχει η αρμονία των φωνηέντων, που η τήρηση της, διέπει την τουρκική γλώσσα.

Γιατί να μαθει κάποιος τουρκικά σήμερα;

Η Τουρκία σήμερα, είναι μεγάλη οικονομική δύναμη της ανατολικής Μεσογείου. Αποτελεί, τον μεγαλύτερο πελάτη του εξαγωγικού εμπορίου της Ελλάδας. Μεγάλη σπουδαιότητα, στις οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών, παίζει η διακίνηση βορειοευρωπαίων τουριστών μεταξύ των δύο χωρων. Υπάρχει επίσης, μεγάλη επισκεψιμότητα Ελλήνων στην Τουρκία, λόγω της ύπαρξης πληθώρας Ελληνικών αρχαιοτήτων και της καταγωγής πολλών απ’ αυτούς από περιοχές της Μικράς Ασίας και του Πόντου.