Γερμανικά

Ιστορικά στοχεία

Η εξέλιξη της Γερμανικής γλώσσας, αρχίζει κατά τον 2ο αιώνα π.Χ., όταν ολόκληρη η γερμανική ομοφυλία υπέστη την πρώτη σημαντική φθογγική μεταβολή. Περί τα τέλη του 6ου μ.Χ. αιώνα, επήλθε η δεύτερη φθογγική μεταβολή, μόνο όμως στη γλώσσα των Τευτόνων. Η μεταβολή αυτή, εκδηλώθηκε αρχικά στη βόρεια Ιταλία, όπου είχε εγκατασταθεί το γερμανικό φύλο των Λομβαρδών (ή Λογγοβάρδων), ενώ η μεταβολή αυτή επεκτάθηκε στη συνέχεια μέσω των Άλπεων στη γειτονική Αυστρία, τη νότια και κεντρική Γερμανία, σταματώντας στη βόρεια Γερμανία.. Η μη ενιαία φθογγική μεταβολή οδήγησε στην παρουσία δύο κυρίαρχων γλωσσικών συστημάτων την εποχή εκείνη: της Hochdeutsch (άνω γερμανικής) και της Niederdeutsch (κάτω γερμανικής). Από το πρώτο σύστημα, προέκυψε η σημερινή γερμανική γλώσσα που μιλιέται και γράφεται στη Γερμανία και την Αυστρία και σε αρκετές περιοχές της Ελβετίας, ενώ από το δεύτερο σύστημα, σχηματίσθηκαν οι υπόλοιπες γερμανικές γλώσσες. Κατά τον 11ο αιώνα, υπό την επίδραση των Σταυροφοριών, επήλθε αξιοσημείωτη ζύμωση μεταξύ των γερμανικών φύλων, που επέδρασε θετικά στην υπό διαμόρφωση εθνική γλώσσα των Γερμανών.Η τρίτη γλωσσική περίοδος στη Γερμανία, αρχίζει με τον σχηματισμό διαφόρων διαλέκτων, από τις οποίες τελικώς τέσσερεις απορρόφησαν σχεδόν όλες τις άλλες.

Ο Λούθηρος και το έργο του άσκησαν τεράστια επιρροή στη γλωσσική ενότητα και ομογενοποίηση των Γερμανών. Το 1578, η γλώσσα την οποία επέβαλε ο Λούθηρος εδραιώθηκε ακόμα περισσότερο, με την έκδοση της πρώτης γερμανικής γραμματικής του Clays. Την ίδια εποχή, ένα νέο πνεύμα, αρχίζει να πνέει και ανάμεσα στη γερμανική γραφειοκρατία, η οποία αρχίζει σταδιακά να αντικαθιστά τη γλώσσα των βιβλίων με την ευλύγιστη γλώσσα του λαού. Τους επόμενους αιώνες, οι μεγάλοι Γερμανοί συγγραφείς, εδραίωσαν ακόμα περισσότερο το έργο του μεγάλου αναμορφωτή. Σήμερα, η γερμανική κατακλύζεται από αμέτρητες διαλέκτους, γνωστές υπό τη γενική ονομασία Plattdeutsch. Παρόλες τις αναρίθμητες διαλέκτους όμως, η γλώσσα που γράφουν και μιλούν όλες οι τάξεις του λαού, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στην Αυστρία, είναι η Γερμανική του Λούθηρου.

Γεωγραφική κατανομη

Η Γερμανική γλώσσ, είναι η κυρία γλώσσα 96,75 εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ευρώπη, αριθμός που αντιστοιχεί στο 13,3% των Ευρωπαίων. Είναι, η δεύτερη περισσότερο ομιλουμένη πρώτη γλώσσα, μετά τα Ρωσικά. Ανά τον κόσμο τα Γερμανικά μιλιούνται, περίπου από 105 εκατομμύρια ομιλητές ως μητρική γλώσσα και επίσης περίπου από 80 εκατομμύρια ομιλητές, ως μη-μητρική γλώσσα. Είναι, η κύρια γλώσσα 82 εκατομμυρίων ανθρώπων στην Γερμανία και 8 εκατομμυρίων στην Αυστρία, αλλά και στα δύο τρίτα της Ελβετίας. Χώρες και περιοχές, που μιλιέται η Γερμανική είναι: Στην Ευρώπη: Γερμανία, Αυστρία 89%, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Ελβετία 60%. Ιταλία, στο Νότιο Τυρόλο (2/3 του πληθυσμού), Βέλγιο 0,60%, Δανία, στο Βόρειο Σλέσβιχ, επίσημη σε ορισμένα χωριά κοντά στα Γερμανοδανικά σύνορα, στις Γαλλία, Αλσατία και Λωραίνη, Ρουμανία,Τσεχία, Ρωσία, Πολωνία. Εκτός της Ευρώπης: Καζακστάν, Ναμίμπια, Ηνωμένες Πολιτείες,(σε Νότια Ντακότα, Βόρεια Ντακότα, Μοντάνα, Γουϊσκόνσιν, Ιντιάνα, Τέξας), Βραζιλία

Χαρακτηριστικά

Η Γερμανική γλώσσα, ανήκει στην ομάδα των δυτικών γερμανικών γλωσσών, που περιλαμβάνει επίσης τα Αγγλικά, τα Ολλανδικά και τα Αφρικάνικα. Είναι, η τρίτη περισσότερο διδασκoμένη γλώσσα στην Ευρώπη, μετά τα Αγγλικά και τα Γαλλικά. Τέλος, είναι μία από τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι επίσης έκτη γλώσσα σε χρήστες στο Διαδίκτυο.

Γιατί να μαθει κάποιος γερμανικά σήμερα;

Γιατί η Γερμανία, είναι στην εποχή μας, η ισχυρότερη χώρα τῆς Ευρώπης στον οικονομικό τομέα και με πολύ ανεπτυγμένη βιομηχανία, όπου εργάζονται πολίτες από πολλά κράτη της Ευρώπης. Έχει αναπτύξει, δυναμικο εκπαιδευτικό σύστημα, στο οποίο προστρέχουν σπουδαστές κι επιστήμονες απ’ όλον τον κόσμο. Οι πολίτες της, λόγω υψηλού οικονομικού επιπέδου, αποτελούν εκλεκτούς «τουρίστες» για τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου.