Κινέζικα

Ιστορικά στοχεία

Από τα αρχαία χρόνια, η Κινεζική γλώσσα, πάντα απετελείτο, από μια μεγάλη ποικιλία διαλέκτων. Ο Κομφούκιος, παραδείγματος χάριν, κατά την διάρκεια της δυναστείας Χαν, χρησιμοποιούσε την "κομψή γλώσσα", και όχι τις κοινές περιφερειακές διαλέκτους, που αναφέρονται ως "κοινή γλώσσα". Τα κλασσικά κινέζικα, ήταν γραπτά πρότυπα, όχι προφορικά. Η δυναστεία Μινγκ (1368-1644) και η δυναστεία Κουίνγκ (1644-1912), άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο "επίσημη γλώσσα", για να αναφερθούν στην γλώσσα, που χρησιμοποιείτο δικαστήρια. Είναι φανερό, ότι κατά τη διάρκεια του πρωίμου μέρους αυτής της περιόδου, τα πρότυπα βασίστηκαν στην διάλεκτο Ναντζίνγκ, αλλά αργότερα επεδρασε περισσότερο η διάλεκτος του Πεκίνου.

Όταν, το 1912, καθιερώθηκε η Δημοκρατία της Κίνας, υπήρξε μεγαλύτερη επιτυχία στην προώθηση μιας κοινής εθνικής γλώσσας. Πρώτα, υπήρξε μια προσπάθεια να εισαχθούν τα στοιχεία από άλλες κινεζικές διαλέκτους στην εθνική γλώσσα, εκτός από εκείνα που υπήρχαν στη διάλεκτο του Πεκίνου. Αλλά αυτό, κρίθηκε πάρα πολύ δύσκολο, και το 1924 αυτή η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε και η διάλεκτος του Πεκίνου, έγινε η σημαντικότερη πηγή τυποποιημένης εθνικής προφοράς. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, καθιερωμένη το 1949, συνέχισε την προσπάθεια.Το 1955, η τυποποιημένη κινεζική γλώσσα, μετονομάστηκε σε "κοινή γλώσσα".

Γεωγραφική κατανομη

Η Κινεζική, είναι γλώσσα (ή γλωσσική οικογένεια), που σχηματίζει τμήμα των Σινοθιβετιανής οικογενείας γλωσσών Περίπου το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού, μιλάει κάποια μορφή της Κινεζικής, σαν μητρική γλώσσα. Κύριες διάλεκτοι, είναι τα μανδαρίνικα (800 εκ ομιλητές), τα Γου (90 εκ),τα καντονέζικα (70 εκ) και τα Μιν (50 εκ).

Χαρακτηριστικά

Η Κινεζική, είναι η πλέον ομιλουμένη γλώσσα στον κόσμο, με περισσοτέρους από ένα δισεκατομμύριο ομιλητές. Γενικά, όλες οι απαντώμενες μορφές της Κινεζικής, είναι τονικές και αναλυτικές. Ωστόσο, η Κινεζική διακρίνεται επίσης, για το υψηλό επίπεδο εσωτερικής της διαφοροποίησης. Αρκετές παραλλαγές της ομιλουμένης Κινεζικής, είναι αρκετά διαφορετικές για να γίνονται αμοιβαία κατανοήσιμες. Η γλώσσα, αποτελείται από χαρακτήρες-λέξεις, χωρίς μέρη του λόγου (κλιτά ή άκλιτα). Η σημασία μιας λέξης, καθορίζεται από το σύνολο των λέξεων μέσα στη φράση. Έτσι, η λέξη "γράφω", μπορεί να σημαίνει έγραφα, θα γράψεις, η γράφουσα, ο γραφέας κ.λ.π., ανάλογα τη θέση της μέσα στη φράση και τις λέξεις που την περιβάλλουν. Παραδοσιακά η κινεζική, γραφόταν κυρίως από χαρακτήρες-λέξεις μέσα σε ιδεατά παραλληλόγραμμα, ταξινομημένα σε στήλες, που διαβάζονταν από πάνω προς τα κάτω σε κάθε στήλη και η κάθε στήλη από δεξιά προς τα αριστερά. Όλοι οι κινέζικοι χαρακτήρες, αναπτύχθηκαν από παλαιότερες φόρμες ιερογλυφικών. Η κοινή άποψη πως οι κινέζικοι χαρακτήρες είναι ιδεογράμματα ή εικονογράμματα είναι λανθασμένη.

Οι περισσότεροι χαρακτήρες, είναι σύνθετοι από φωνητικές συνιστώσες και σημασιολογικές ρίζες. Μόνον οι απλοί χαρακτήρες, μπορούν να χαρακτηριστούν ως ιδεογράμματα. Σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες, περιέχουν ένα φωνητικό στοιχείο, που υποδεικνύει την προφορά και ένα σημασιολογικό στοιχείο, που υποδεικνύει το νόημα. Γενικά το φωνητικό στοιχείο, είναι πιο βασικό από το σημασιολογικό. Η προφορά των κινεζικών είναι ιδιαίτερη δύσκολη.Στην πραγματικότητα, η κινεζική δεν είναι μία γλώσσα, αλλά μια ομάδα κινεζικών, σινιτικών διαλέκτων, οι οποίες, στις περισσότερες περισσότερες περιπτώσεις, είναι τελείως διαφορετικές η μια από την άλλη.

Γιατί να μαθει κάποιος κινέζικα σήμερα;

Όταν αναφερόμαστε στην Κίνα σήμερα, αναγνωρίζουμε, ότι πρόκειται πλέον, περί μιάς πολιτικής, οικονομικής και βιομηχανικής παγκόσμιας υπερδύναμης. Αυτή η υπερδύναμη, δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον να επενδύση κεφάλαια στην Ελλάδα, δημιουργώντας στενές οικονομικές σχέσεις, μ’ απώτερο στόχο, να την χρησιμοποιήσει σαν πύλη διείσδυσης στην ευρύτερη αγορά της Ευρώπης, Εξ αιτίας αυτού του εμπορικο-οικονοκού ανοίγματος προς την χώρα μας, αλλά και λόγω του ότι ο κινεζικός λαός, έχοντας έναν πανάρχαιο πολιτισμό, τρέφει μεγάλη εκτίμηση προς τον Ελληνικό πολιτισμό, η Κίνα αποτελεί σήμερα, μία τεραστία πηγή τουριστικών επισκεπτών για την Ελλάδα.